Spektakl muzyczny bna podstawie tekstów Ludmiły Pietruszewskiej z songami Agnieszki Osieckiej
Rezyseria: André Hübner-Ochodlo
Muzyka: Przemysław Gintrowski
Obsada: Ewa Kasprzyk, Marek Richter, Jarosław Tyrański, Krzysztof Gordon, Alina Lipnicka, Izabela Drobotowicz-Orkisz
André Hübner-Ochodlo sztukę Pietruszewskiej kupił w Niemczech w połowie lat 90. Postanowił tekst pokazać Agnieszce Osieckiej, która po przeczytaniu stwierdziła, że jest to fascynująca i prawdziwa opowieść o człowieku. Osiecka do tekstów Pietruszewskiej dopisała niezwykłe pieśni - songi, które – jak twierdzi reżyser - obejmują cały kosmos, tego co można powiedzieć w jednym życiu. Więcej nie trzeba…
Premiera spektaklu odbyła się w 1997r. w sopockim Teatrze Atelier.
„Cinzano” i „Urodziny Smirnowej” to dwie jednoaktówki , które grane osobno – jedna po drugiej zazębiają się i dopełniają. Teksty opowiadają o straconym pokoleniu, o zmarnowanym życiu. „W „Cinzano”, spotykają się trzej kumple, którzy w piątkowy wieczór mają swoje święto. Piją kolejne butelki Cinzano, bo akurat tylko to jest w sklepie i rozmawiają o swoim nieudanym życiu. Jednemu z bohaterów „Cinzano” umarła matka, więc ten pije z rozpaczy… i przepija pieniądze przeznaczone na pogrzeb. Nie może dojść do pochówku, piją dalej…
Bohaterkami „Urodzin Smirnowej” są ich kobiety, które na początku nie chcą się przyznać do prawdy o swoim życiu, udają przed sobą, że są kochane , wspaniałe i szczęśliwe. Dopiero alkohol pozwala im się otworzyć. Okazuje się, że prawda o ich życiu jest zgoła inna.
Ludmiła Pietruszewska – urodziła się w Moskwie w 1938r. Z wykształcenia jest dziennikarką. Jej sztuki i opowiadania, w pierwszej połowie lat 80. praktycznie nie były wydawane, ale bardzo szybko rozprzestrzeniły się w maszynopisach. Wytworzyła się sytuacja paradoksalna: autor, którego się nie publikuje, staje się najbardziej wziętym dramaturgiem. „Lekcje muzyki”, „Miłość”, „Cinzano”, „Urodziny Smirnowej”, były powszechnie wystawiane w teatrach studyjnych Moskwy, Leningradu, w miastach republik nadbałtyckich, w miasteczkach prowincjonalnych oraz za granicą.
Jak podkreśliła w jednym z wywiadów: „Cinzano”i „Urodziny Smirnowej” - to t sztuki dokumentalne. Tylko, że zawarte w nich dokumenty, jak w jakimś akcie prawnym, noszą różne daty, różne podpisy i dotyczą różnych rzeczy. Nie uważam siebie w zasadzie za autora, ale bardziej za zbieracza.
Pietruszewska mówi po polsku, część jej rodziny pochodzi z okolic Krakowa. Tłumaczyła na rosyjski sztuki Mrożka i Różewicza. Kontakty z Polską w czasach głębokiego socjalizmu były dla niej bardzo ważne. Była zapalona czytelniczką „Przekroju”, słuchała także piosenek Agnieszki Osieckiej. Była na moskiewskiej premierze „Apetytu na czereśnie”, do którego Bułat Okudżawa przełożył piosenki Agnieszki.
Agnieszka Osiecka
Do dna
Nie cierpię swego pyska
O czwartej nad ranem,
gdy krwawe oko błyska
po nocy pijanej,
po nocy pijanej…
Ręka drży,
anioł śpi,
nocny diabeł hi hi hi,
czarna się zaczyna gra,
łap za flaszkę i – do dna:
Do dna, do dna,
za naszych kobiet
posiwiałe sny,
do dna, do dna
za podłe noce
i podlejsze dni,
do dna, do dna
za jeszcze jeden
ordynarny świt,
do dna, do dna,
za jeszcze jeden
chmurno durny mit!
Dopóki śpią upiory,
karetka nie wyje,
i lis pilnuje nory,
i kruk wyciąga szyję-
ręka drży, anioł śpi,
nocny diabeł hi hi hi,
czarna się zaczyna gra,
łap za flaszkę i - do dna. |